Wstęp do pierwszych dnia objawień
„Jestem Błogosławioną Dziewicą Maryją”
(26 czerwca 1981)
.

„Pokój, pokój, pokój! Pojednajcie się! Pokój musi zapanować między człowiekiem i Bogiem, a także między ludźmi”
(26 czerwca 1981)
.

W dniu 24 czerwca 1981 roku, przed wieczorem, na wzgórzu nieopodal domów, na terenie parafii Medziugorje, kilkoro prostych nastolatków, niemalże dzieci, widzi z daleka postać kobiety, którą od razu rozpoznają jako Matkę Bożą. Pomimo zachęty z Jej strony, widzący Ją nie decydują się do Niej podejść.

Następnego dnia, 25 czerwca, wieczorem wracają na wzgórze i tego dnia rozmawiają z ukazującą się Matką Bożą. Tego dnia też kształtuje się grupa sześciorga widzących, którzy odtąd będą mieli objawienia. Są to Ivanka, Mirjana, Vicka, Ivan, Marija (wszyscy w wieku 14-16 lat) oraz mały Jakov (10 lat). Trzeciego dnia Matka Boża przedstawia się: „Jestem Błogosławioną Dziewicą Maryją”. W kolejnych dniach widzący prowadzą proste rozmowy z Matką Bożą, modlą się z Nią, zadają Jej pytania. Ona natomiast umacnia ich, zachęca do wiary i modlitwy.

Objawieniom od początku towarzyszą często cudowne znaki oraz uzdrowienia. Matka Boża jednak od samego początku ukazuje konkretny cel swojego przyjścia: „Pragnę być z wami, by nawrócić i pojednać cały świat” (26 czerwca 1981).

Matka Boża niespodziewanie wkracza w życie kilkorga prostych młodych ludzi, pragnąc przekazywać im swoje przesłanie modlitwy i nawrócenia. Odtąd widzący będą przekazywali Jej wezwanie parafii, a potem całemu światu.

Ostatnim dniem pierwszych objawień na wzgórzu jest szósty z kolei dzień, w którym Matka Boża się objawiła, 29 czerwca. Od następnego dnia widzący nękani są już przez milicję państwową komunistycznej Jugosławii. Muszą znaleźć ukryte miejsce, by oczekiwać na objawienie się Matki Najświętszej.